Jurian van Giessen (F2)
|
zondag 24 oktober 2010
Zondag 24 oktober stond de bekerwedstrijd Uchta – Olympia Horssen op het progamma en een paar dagen daarvoor werd mij gevraagd of ik pupil van de week wilde zijn tijdens deze wedstrijd. Natuurlijk antwoordde ik met ja en was ik al een dag voor de wedstrijd behoorlijk hyper!
Mijn vader en ik werden om 12.40 uur in de kantine ontvangen door Marie Ebeltjes, die ons wat te drinken aanbood. Hierna mocht ik in de bestuurskamer de wedstrijdbespreking bijwonen. Ik mocht naast Roy van de Voort gaan zitten. Eigenlijk had ik liever naast mijn favoriete speler Berrie Buis gezeten, omdat ik die de beste vind en net als ik uit Eldik komt. Maar goed, je kunt niet alles hebben en ik vind Roy ook wel een aardige speler. Ik moest mij voorstellen en ik zei dat ik Jurian van Giessen heette. Trainer Bert zei : Oh, ben jij van die aardbeien, daarom ben je zeker zo groot geworden.
Vervolgens ging ik me omkleden, om aan de warming up te beginnen. Ik moest met de spelers over de breedte van het veld gaan sprinten en ik deed dit zo hard, dat niemand mij bij kon houden! Ik keek voortdurend achterom, zo van: waar blijven jullie nou? De keeper moest ook nog even ingeschoten worden en dat was natuurlijk een klusje, wat mij op het lijf geschreven was. Het kan geen toeval zijn, dat keeper Mark voor het eerst dit seizoen de nul houdt en in de penaltyreeks er èèn stopt waardoor Uchta een ronde verder is in de beker!
Toen de warming up er op zat, gingen we terug naar de kleedkamer, om hier vandaan met spelers en de scheidsrechter het veld te gaan betreden. Na de toss mocht ik deaftrap doen en vervolgens alleen op de keeper van Olympia afgaan. Onderweg poortte ik nog eventjes een speler, om hierna met een snoeihard schot de keeper kanslooste laten. Nadat ik het goede voorbeeld had gegeven, mocht ik in de dug out gaan zitten om met de reservespelers de wedstrijd te gaan bekijken. Af en toe riepen deze wel eens eenwoord dat begon met een k en eindigde met t, waarop ik zei dat ik dat niet mocht zeggen van mijn ouders.
In de rust mocht ik in de bestuurskamer met de bestuursleden van Uchta en Olympia een glaasje cola drinken met een paar oliebollen erbij. Ik ging maar gelijk op de stoelvan de voorzitter zitten, want dan ben je de baas en mag je zeggen wat er gaat gebeuren. Dit is niet zo moeilijk want dan wil ik nog wel een keer pupil van de week zijn! De voorzitter zegt dat dit helaas niet kan omdat de andere F-pupillen ook nog aan de beurt moeten komen.
De tweede helft heb ik geen zin meer om in de dug out te gaan zitten en ga ik met de bal tegen de achterkant van de dug out schieten om mijn schot nog verder te verbeteren. De wedstrijd eindigde in 0-0 en ging ik achter het doel naar de penaltyreeks kijken. Hier zag ik hoe keeper Mark een penalty stopte en Uchta een ronde verder hielp. Ik verwacht nog wel een bedankje Mark!
Na de wedstrijd ga ik nog even de bestuurskamer in om een bal met alle handtekeningen van het 1e elftal in ontvangst te nemen en het mooie gele regenjack mag ik ook houden. Ik geef het bestuur en Marie Ebeltjes netjes een hand om ze te bedanken voor deze geweldige middag en ga met mijn vader op de fiets terug naar Eldik.
Uchta, vanaf deze plaats nogmaals hartelijk dank en misschien mag ik over een jaar of tien ook een handtekening op de bal voor de pupil van de week zetten!
Met de vriendelijke voetbalgroeten,
Jurian van Giessen, F2
|
|
|
|
|